Okur Günlüğü

                                                                                                                                                                                     Kitapta hayatın acı yanlarının bir çocuğun üzerindeki yansımalarını görmekteyiz. Acıları 3 evre şeklinde ayırırsak (çocukluk-gençlik-yaşlılık) bu kitap ilk evresini anlatıyor.      Çoğunluğun fikrine göre bu kitap çocuklara büyümeden evvel okutulması gereken bir kitap. Ama ben kesinlikle öyle olduğunu düşünmüyorum. Çünkü kitapta ...

Sevgili Oğuz Atay'ın heyecanla okuduğum bu kitabı 7 güzel hikayeden oluşmakta. Yedi hikayede de yedi farklı karakter görmekteyiz aslında. Bu rastladığımız karakterler Oğuz Atay'ın sevdiği ya da sevmek zorunda kaldığı genellikle kendi içlerinde mutsuzluklarının farkında olmasalar ya da olsalar dahi bundan rahtsız olmayan yalnız insanlar. İnsan onları okurken adete kendini onlardan biri olarak görüyor. Onları kendinden biri gibi değil. Nasıl insan bazen kendini durup dinlemek aslında özünün ne istediğini bulmak ister burada da karakterin aslında neyinin olduğunu düşünüp onlar için endişeleniyorsunuz. Bu endişe korkulu bir endişe değil. İnsanı çözme keşfetme endişesi... Kitaptaki insanlar bazen kapı pencere çıkmaktan dahi uzak durmaktalar. Genellikle bir iş için hareket edemeyen kendi dünyalarını anlamlandırma çabası içinde olan insanlarla karşılaşmaktayız. http://edebiyatkeyfi.com/index.php